یکی از قدیمی ترین سنجاق سینه‌های یافت شده به عصر برنز، یعنی حدود 5 هزار سال پیش مربوط می‌شود
دوره رنسانس به دلیل ایجاد تغییر و تحول در مد، استفاده از سنجاق سینه از رونق افتاده اما در این شی زینتی در قرن هفدهم مجددا مورد توجه قرار گرفت.
همچنین در قرن هجدهم آویزها و سنجاق‌های سینه با یکدیگر آمیخته شدند.
به تدریج نحوه ساخت و طراح کلی سنجاق نیز مورد تغییر قرار گرفت و اغلب با شکل کمان، دسته گل، پروانه، شاخ و برگ طراحی شده و با استفاده از سنگ‌های قیمتی تزئین می‌شد.
تا جایی که این نوع زیور آلات به عنوان جزئی جدا نشدنی از لباس افراد ثروتمند برشمارده می‌شد.
هنر سنتی زرگری بلوچی یکی از هنرهای اصیل صنایع‌دستی استان سیستان و بلوچستان است که بخش از زندگی جامعه امروزی این دیار است.
در زمان قدیم بیشتر زیورآلات و جواهرات سنتی بلوچی عموم مردم از نقره بوده و طلا در خانواده‌های حاکمان و افراد سرشناس که با حاکمان در ارتباط بوده‌اند و همچنین خانواده‌های سازنده طلا ( زرگران ) مورد استفاده قرار می گرفته است.
امروزه در جنوب استان سیستان و بلوچستان نقره خیلی کمرنگ و جایگزین آن طلا شده است و امروزه زیورآلات و جواهرات در تمامی اقوام رواج دارد.
در واقع طلا در نزد زن بلوچ و خانواده مانند یک صندوق پس‌انداز است و در زمان سختی با فروش آن گرفتاری‌های خانواده را برطرف می‌کند.